Projekt
2008
Inwestor
Galeria Sztuki Współczesnej w Opolu
Lokalizacja
Opole
Powierzchnia
3200m2
Zespół
Michał Adamczyk
Mikołaj Kwieciński
Piotr Musiałowski
Głównym założeniem koncepcji rozbudowy i przebudowy Galerii Sztuki Współczesnej w Opolu jest stworzenie miejsca do przenikania się sztuki współczesnej z miastem. Patrząc na obecne funkcjonowanie przestrzeni wyznaczonej na lokalizację galerii, zauważyliśmy potencjał styku ciągu komunikacyjnego pieszych wzdłuż zachodniej ściany teatru, z przestrzeniami przeznaczonymi pod funkcje wystawiennicze. Wynikiem tej obserwacji stał się przestrzenny diagram, opisujący relacje pomiędzy funkcjami publicznymi a przyszłymi - kulturotwórczymi.
W efekcie wykreowana została zamknięta przestrzeń, zadaszony plac, należący zarówno do przestrzeni miasta, jak i stanowiący zapowiedź przestrzeni sztuki. To miejsce przeznaczone na czasowe ekspozycje zewnętrzne, będące wizytówką programu Galerii.
Wyróżniający charakter wykreowanej przestrzeni nadaje je abstrakcyjna, gładka, pełna refleksów biel okien, kontrastująca z grafitową, monolityczną materią betonu, budującą ściany i posadzkę. Miejsce to staje się dominantą w przestrzeni. Budynek Galerii Sztuki Współczesnej podporządkowuje się temu rygorowi przestrzennemu i stanowi tło. Budynek Galerii jest „zawieszony” nad placem, przecząc prawom grawitacji. Obniżenie stropu otworu w środkowej strefie prowokuje do dotknięcia, wciągając przechodniów w interakcję z architekturą. Styk z istniejącym budynkiem GSW jest „delikatny”, wizualnie niematerialny. Bryła nowej części zbliża się do północnej ściany Galerii, ale jej nie dotyka. Połączenie funkcjonalne odbywa się za pomocą szklanego łącznika na poziomie +1. Szkło jako materiał konstrukcyjny, minimalizuje obecność łącznika w widokach zarówno z placu jak i z ulicy. Sale ekspozycyjne nawiązują do przestrzeni placu. Cytują jego wyraz przestrzenny, podejmując grę w pozytyw – negatyw. Konsekwencją cytatów z aneksu jest utrzymanie charakteru białych, prześwietlonych, połyskujących i generujących odbicia płaszczyzn – ścian i posadzek – neutralnego tła ekspozycji.
